Document Type : Original article
Authors
1 Department of Biology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Fars Branch, Shiraz, Iran;
2 Department of Plant Pathology, Islamic Azad University, Abarkouh Branch, Yazd, Iran;
3 Department of Biology, Alzahra University, Tehran, Iran;
Abstract
Keywords
Article Title [فارسی]
Authors [فارسی]
مقدمه و هدف: دو گونه مهم خارشـــتر دارویی A. pseudoalhagi وA. graecorum به صورت خودرو در ایران پراکنش دارند. جوشانده ریشه خارشتر ضد هموروئید می باشد و مواد حاصل این گیاه مسهل و مدر هستند. در طب سنتی ایران ماده ترنجبین از فعالیت نوعی سخت بالپوش بر روی سر شاخه های این گیاه حاصل می شود. با توجه به خواص دارویی Alhagi، بررسی آن از جنبه های گوناگون ارزشمند است و در این تحقیق جمعیت های مختلف گونه های خارشتر از نظر رفتار میوزی مورد بررسی قرار گرفتند.
روش تحقیق: در این تحقیق 17 جمعیت از دو گونه این گیاه در ایران برای اولین بار مورد بررسی سیتوژنتیکی قرار گرفتند. به این منظور سلولهای مادر گرده در مراحل مختلف میوز مطالعه و عکسبرداری شدند. آزمون تعیین باروری برای جمیتهای مورد بررسی انجام شد. اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
نتایج و بحث: تعداد کروموزوم ها در همه گونه ها 2n = 2x = 16 بود. جمعیت های مورد مطالعه رفتار منظمی طی میوز نشان دادند و ناهنجاریهایی مانند پل آنافازی در آنافاز I، چسبندگی در متافاز I، کروموزومهای سرگردان در متافاز I و آنافاز I ، وجود بیوالنت حلقه ای و میله ای، یونی والنت، کوادری والنت و تری پلار مشاهده شد که چنین تغییرات ساختاری در کروموزوم باعث افزایش تنوع ژنتیکی شده و سازگاری با شرایط محیطی را می تواند افزایش دهد. با تجزیه و تحلیل آماری متغیرترین صفات میوزی بیوالنت حلقه ای، کیاسمای انتهایی، کیاسمای میانی و تعداد کوآدری والنت و یونی والنت بودند. B کروموزوم از یک تا 5 عدد در گونه های مورد بررسی مشاهده شد.
توصیه کاربردی صنعتی: نتایج این تحقیق می تواند راهگشای پژوهش های بعدی به منظور افزایش ترکیبات موثر دارویی و بهینه سازی آنها در گیاه خارشتر از طریق اصلاح ژنتیکی باشد.
Keywords [فارسی]